ขัณฑสีมา หมายถึง น. เขตแดน, เขตแดนส่วนหนึ่ง ๆ. (ป., ส.).
ก. ให้ติดขวางไว้ไม่ให้หลุดออก เช่น ขัดกระดุม ขัดกลอน; เหน็บเช่น ขัดกระบี่; ไม่ทําตาม, ฝ่าฝืน, ขืนไว้, เช่น ขัดคําสั่ง; แย้งกัน,ไม่ลงรอยกัน.
ก. ทําให้ไม่สะดวก, ทําให้ติดขัด.
ก. ไม่ยอมให้ทํา, ไม่ตกลงด้วย, ติดขัด.
ก. จงใจขัดขวางเพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก, ขัดแข้งขัดขา ก็ว่า; แทนชั่วคราว เป็นการแก้ขัดในการเล่นไพ่เป็นต้น, คานขา หรือ คันขาก็ว่า.
ก. ไม่ประพฤติตาม, ไม่ทําตาม.
ก. ถกเขมร เช่น ทะเลาะกูกําหมัดขัดเขมร. (ดึกดําบรรพ์).
ก. กระดากอาย.